Przez światło i powietrze |
|
wtorek, 01 październik 2019 |
Galeria Miejskiej Biblioteki Publicznej OKNA zaprasza
"...Michał Jasiewicz jest twórcą wszechstronnym, wydaje się, że najwięcej przyjemności czerpie z malowania scen miejskich, gdzie ludzie i samochody są tylko szafarzem dla architektury. Najciekawsze są chyba te malowane pod światło, kiedy słońce znajduje się dość nisko nad horyzontem, kładąc na ulicach długie i głębokie cienie. Takie patrzenie prowadzi do uproszczenia skomplikowanych form. Pozwala zgubić część szczegółów i stworzyć kompozycję bardziej syntetyczną, w której detale architektoniczne są mniej dosłowne. Bardziej sugeruje niż mówi wprost i uruchamia skojarzenia otwierając pole do własnych interpretacji. Artysta lubi wszelkiego rodzaju zabawy światłem i ukazywanie kontrastów. Idealnie potrafi oddać klimat i unikalność miejsca, pozwala wręcz poczuć gęstość, smak i zapach powietrza..." Dariusz Płecha
Michał Jasiewicz 1996 - 2002 - Politechnika Krakowska, Wydział Architektury, kierunek Architektura i Urbanistyka. Uzyskany tytuł: mgr inż architekt, master of science (Royal Institute of British Architects). Jest członkiem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich. Od 1998 roku pracuje jako architekt i urbanista w ramach rodzinnej „Autorskiej Pracowni Projektowej Architektura”. Pracę zawodową łączył od początku z pasją tworzenia. Z czasem malarstwo akwarelowe stało się równorzędnym zajęciem a jego prace zaczęły być prezentowane na wystawach w kraju i za granicą. Podróżuje, prowadzi warsztaty malarskie i sesje malowania akwareli na żywo zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jest regularnym uczestnikiem międzynarodowych wydarzeń poświęconych akwareli. Publikacje o jego twórczości pojawiają się w prasie branżowej (Art of watercolour, Pratique des Arts, Artysta i Sztuka). W przeciwieństwie do swojej edukacji technicznej postrzega akwarelę jako kategorię malarstwa / sztuki, a nie grafiki. Elementy architektury często pojawiają się w jego pracach, choć nigdy nie są reprezentowane bezpośrednio. Są zwykle częścią szerszego krajobrazu kulturowego, gdzie współistnienie naturalnego krajobrazu i ludzkich artefaktów stanowi pretekst który umożliwia artyście stworzenie w pół realistycznej, na wpół poetyckiej wizji świata. Wizji ulotnej jak zmieniające się światło lub pory roku. Powstałe prace są często inspirowane błyskiem światła na fasadzie budynku, połyskującą powierzchnią wody, falującym niebem, a nie przez konkretny obiekt .
Mieszka i tworzy w Nowym Sączu.
|